Podobnie w naszej Diecezji Doume Abong Mbang, która świętowała zakończenie Synodu Młodych i Jubileusz 60 lecia diecezji Rok Miłosierdzia i otwarcie Drzwi świętych w katerze w Doume było już 06 grudnia 2015 r.. Na uroczystościach był obecny Nuncjusz Apostoklski Piero Pioppo oraz liczni biskupi Regionu.
Także nasze Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Atoku zostało wybrane na Rok Miłosierdzia jako miejsce pielgrzymkowe. Uroczystego poświęcenia Bramy Miłosierdzia w Sanktuarium dokonał Biskup Jan Ozga Ordynariusz Diecezji dnia 07 grudnia 2015r..
Sanktuarium istnieje już 12 lat ( Erygowane 18 kwietnia 2004 roku), zaś kult Bożego Miłosierdzia w diecezji zaprowadzili polscy misjonarze o wiele wcześniej. W Atoku, Marianie rozpoczęli szerzyć Orędzie Bożego Miłosierdzia zaraz po objęciu parafii od 2002 roku. Powstała tradycja duszpasterska odwiedzin wszystkich wiosek w parafii w czasie tych wizyt ukazywaliśmy duchowość miłosierdzia i uczyliśmy koronki a potem kontynuując apostolat Bożego Miłosierdzia odwiedziliśmy z grupą animatorów trzykrotnie wszystkie 22 parafie w diecezji. W roku 2006na Jubileusz 50 lecia diecezji wszystkie parafie diecezji zostały zawierzone Chrystusowi Miłosiernemu. Dzięki tej akcji duszpasterskiej do Sanktuarium zaczęli przybywać pielgrzymi nie tylko na Święto Bożego Miłosierdzia, ale na liczne sesje, rekolekcje. Pomimo, że pielgrzymi przychodzą do sanktuarium, nie zaniechaliśmy odwiedzin powstałych grup miłosierdzia w wioskach i parafiach. Dlatego co roku przed Świętem Miłosierdzia z grupa animatorów udaję się do parafii skąd wyruszają pielgrzymki i przygotowuję ich na Święto. W tym Roku Jubileuszowym Miłosierdzia przed samym Świętem odwiedziłem 12 parafii. Nie było to łatwe, ale przyczyniło sie do lepszego przygotowania pielgrzymów i członków wspólnot miłosierdzia na Święto.
Zachowaliśmy tradycję że do Sanktuarium przychodzą pielgrzymi ze wszystkich stron świata. Ci z lasu tropikalnego, ci z miasta, ci znad rzeki, ci z wiosek zarówno z południa jak i północy, ze wschodu u zachodu. W tym roku idąc pieszo trzy dni spoza parafii przybyło 539 osób, z parafii dołączyło się około 400 osób,Kilkadziesiąt osób przybyło z innych diecezji Inni przybyli bezpośrednio na Mszę św. Sanktuarium było wypełnione po brzegi. Inni znaleźli miejsce w namiotach mieszczących po 100 osób. Możemy oszacować ze w tym Jubileuszowym Roku było około 2 000 pielgrzymów.
Pielgrzymi idący pieszo zatrzymywali się w wioskach w kaplicach. Tam modlili się razem z miejscowymi ludźmi, którzy im polecali intencje modlitewne i karmili dzieląc się tym co mieli.
Otrzymaliśmy od miejscowych władz zapewnienie bezpieczeństwa na drodze. Policja czuwała, by nie było wypadków, zwłaszcza przy wejściu z drogi asfaltowej do Sanktuarium. Wielkie ciężarówki z tropikalnym drewnem zostały zatrzymane, pielgrzymi mogli bezpiecznie ze śpiewem wejść do Sanktuarium i przejść przez Bramę Miłosierdzia,. Byli witani przez Rektora Sanktuarium. Wszyscy odśpiewali Hymn Roku Miłosierdzia”Miserocrdias sicut Pater”, byli pokropieni wodą święconą i zostało odmówione nad nimi błogosławieństwo.
Po powitaniu pielgrzymi zabrali swój bagaż przywieziony wcześniej na samochodach przez prowadzących ich księży.Poszli się umyć i odnaleźć miejsce do spania. Na misji mamy zaledwie 40 miejsc noclegowych, a pielgrzymów pieszych było prawie tysiąc w tę sobotę, znaleźli więc jakieś miejsce w salach katechetycznych, w domach u ludzi, w klasach szkolnych i gdzie się dało. Nikt nie narzekał, bo najważniejsze jest to, że dotarli na miejsce, że są w Sanktuarium u Chrystusa Miłosiernego.
Pierwszym ważnym spotkaniem w czasie Święta, które rozpoczyna się już w Sobotę, jest uroczysta celebracja Koronki Miłosierdzia. Punktualnie o godzinie 15 z biciem dzwonu, komentarzem i śpiewem. Do tej pory na koronce rozważaliśmy tajemnice Bolesne, Męki i Śmierci Chrystusa, te, które były objawione Świętej Siostrze Faustynie. W Roku Miłosierdzia postanowiliśmy zamiast tajemnic bolesnych rozważać przypowieści miłosierdzia. O Synu Marnotrawnym (raczej o Ojcu miłosiernym) Łk 15,11-32 ; o wierze kobiety kananejskiej Mt 15,21-28 ; o przewrotnych rolnikach Mk 12, 1-12; o nielitościwym dłużniku Mt 18, 23-26 oraz o miłosiernym Samarytaninie Łk 10,29-37. W czasie tej modlitwy kilka osób mówiło o swoim świadectwie wiary, nawróceniu i wdzięczności Chrystusowi Miłosiernemu za otrzymane łaski.
Wieczorem na czuwaniu była adoracja Najświętrzego Sakramentu oraz okazja do Jubileuszowej spowiedzi. Czuwaliśmy aż do północy. Ciszę adoracji przeplatały delikatne śpiewy miłosierdzia i eucharystyczne pieśni.
Wczesnym rankiem w Sanktuarium klerycy mariańscy razem z innymi seminarzystami diecezji poprowadzili modlitwę brewiarzową, laudesy. Przewodniczył jej nasz Diakon Emmanuel.
Zaprosiliśmy na Święto Nuncjusza Apostolskiego w Kamerunie i Gwinei Równikowej.Mgr Piero Pioppo przybył w atmosferze rodzinnej ze swoim sekretarzem i wszystkimi siostrami z Nuncjatury.
Towarzyszył mu nasz Ordynariusz Ks, Biskup Jan Ozga otoczony tzw Pracownikami Apostolskimi„Ouvrieurs Apostoliques”. ( tak tu nazywani są księza i siostry pracujący w diecezji).
W posłaniu jakie Nuncjusz skierował do pielgrzymów podkreślił znaczenie Zmartwychwstania Chrystusa i jego obecność pośród apostołów zebranych w wieczerniku, których obdarzył pokojem i darami Ducha Św. Dziś doświadczamy tej samej obecności Zmartwychwstałego w Słowie, w Sakramentach, w wydarzeniach życiowych i w Kościele. Ukazał miłosierdzie Boga jako dar udzielony człowiekowi grzesznemu, upadłemu, aby przywrócić jego godność, i nadać życiu nowy sens. Bóg jest miłosierny, patrzy na serce człowieka, osłabione, zranione, pełne strachu i niepokoju. Bóg pragnie zamieszkać w tym sercu i przynieść pokój. Zmartwychwstały Chrystus otwiera swe serce by nam dać przebaczenie grzechów i siłę do przezwyciężenia trudności i zła. Nuncjusz wspomniał także o słowach Ojca Świętego Franciszka, który w czasie tego Święta na Placu Św. Piotra ukazał pielgrzymom zranione oblicze Chrystusa i podjęcie Jego męki i śmierci krzyżowej po to aby nam przywrócić nowe oblicze i odmienić to zniekształcone przez grzech i zło. Chrystus przynosi nam nowe życie jeśli jesteśmy razem z Nim. Oto jak wielkie jest miłosierdzie. Zmartwychwstały Chrystus przyjmuje nas jak braci, bierze na siebie nasze grzechy, słabości, odnawia nas przez przebaczenie i miłość wierną aż do końca.My także otrzymaliśmy Ducha Św. którt tchnął Chrystus na apostołów. Dlatego bądźmy jego światkami tam gdzie jesteśmy ukazujmy Jego miłość i miłosierdzie, dzielmy się otrzymanymi darami z najbliższymi a najbardziej z ubogimi i potrzebującymi wsparcia. Nie zamykajmy dzwi naszych serc dla Chrystusa, ale przyjmijmy Go i razem z Tomaszem wyznajmy wiarę „Pan mój i Bóg mój”.
Przed błogosławieństwem Nuncjusz Apostolski poświęcił trzy obrazy. Dwa do Sankturium a mianowicie Św. Siostry Faustyny, Apostołki Bożego Miłosierdzia i Świętego Jana Pawła II Papieża Miłosierdzia, oraz inny obraz do naszej kaplicy; Błogosławionego Ojca Stanisława Papczyńskiego, na którego kanonizację oczekujemy aż do 05 czerwca.
Po Uroczystej Mszy św, ktora trwała 3 godziny było uczczenie relikwi Świetej Siostry Faustyny i Jana Pawła II. Towarzyszyła tej ceremonii pieśń o Sw. Siostrze Faustynie.
Wspólny obiad dla ponad 200 księży siostr i wybranych pielgrzymów był przygotowany przez Damy Apostolskie w sali parafialnej. Po obiedzie Nuncjusz Apostolski zwiedził teren Sanktuarium: Drogę Krzyżową, Drogę Światła i przygotowującą się Drogę Rożańcową, oraz pola palm, kawy, kaka, ananasów i bananów.
Część pielgrzymów już wróciła do siebie, ale ci co zostali udali się do Sanktuarium na Godzinę Miłosierdzia tzw. Godzinę Golgoty.Po krótkim rozważaniu odmówiliśmy koronkę a ks. Biskup Jan Ozga pobłogosławił pielgrzymów.
Atok, dnia 12 kwietnia
2016
Ks.
Franciszek Filipiec MIC