W sobotę 26 września 2009 r. w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Atoku, br. Yves Oumarou MIC, złożył śluby wieczyste w Zgromadzeniu Księży Marianów. Dla wszystkich misjonarzy mariańskich pracujących w Afryce – w Kamerunie i w Rwandzie – ten dzień będzie zapamiętany na długo. Oto w roku, w którym mija 100 lat od odnowienia naszego Zgromadzenia, w 25. rocznicę naszej obecności w Rwandzie i po 10. latach od rozpoczęcia naszej posługi w Kamerunie, cieszymy się darem powołania do naszej wspólnoty zakonnej pierwszego Kameruńczyka. Niech Bóg będzie błogosławiony!
Yves Oumarou pochodzi z miejscowości Betare-Oya w diecezji Bertoua (ok. 300 km od Atoku), w której mieszkają i pracują polskie siostry michalitki i polscy księża. Jego powołanie zrodziło się dzięki ich ofiarnej pracy, dzięki ich modlitwom i świadectwie życia. To właśnie tam, w Betare-Oya, Yves spotkał, jako pierwszego marianina, ks. Franciszka Filipca MIC.
Uroczystej mszy św., podczas której Yves Oumarou poprzez profesję wieczystą złączył się z naszym Zgromadzeniem, przewodniczył i homilię wygłosił ks. Eugeniusz Zarzeczny MIC, wiceprowincjał Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Marianów. My, marianie w Kamerunie, jesteśmy mu wdzięczni za bezpośrednie przygotowanie Yves’a do ślubów wieczystych i za rekolekcje, jakie wygłosił dla niego oraz pozostałych naszych kleryków: Dominika Iyamuremye, MIC i Aleksandra Gasigwa MIC; dziękujemy również za świadectwo braterskiego życia. Profesję wieczystą Yves’a przyjął ks. Franciszek Filipiec MIC.
Naszą radość z faktu przyjęcia do naszej rodziny zakonnej pierwszego rdzennego mieszkańca kontynentu afrykańskiego dzieliliśmy razem z zaproszonymi gośćmi: rodziną, przyjaciółmi i znajomymi Yves’a, którzy przybyli z Betare-Oya, Bertoua i Jaunde, razem z siostrami michalitkami z Betare-Oya i Ngelemenduki, z siostrami Opatrzności Bożej z Essiengbotu i Ayosu, siostrami józefitkami z Omvan, siostrami Duszy Chrystusowej z Abong-Mbangu, siostrami karmelitankami z Dimako, siostrami pallotynkami z Doume, z paulinami z Ayosu, z proboszczem parafii w Essiengbocie i proboszczem rodzinnej parafii Yves’a w Betare-Oya. W uroczystości tej wzięli udział również księża i klerycy ze Zgromadzenia Księży Sercanów. Od roku nasza rezydencja w Ngoya mieści się w ich domu formacyjnym, w oczekiwaniu na zamieszkanie w naszym własnym domu. Yves zaś mieszka u nich od początku swych 4-letnich studiów teologicznych tzn. od trzech lat i uczęszcza razem z klerykami sercańskimi na wykłady w Międzyzakonnym Instytucie Teologicznym św. Cypriana w Ngoya.
W uroczystości tej uczestniczyli także przedstawiciele miejscowych władz oraz nasi parafianie z Atoku i z wiosek naszej parafii, którzy hojnie obdarowali neoprofesa darami pochodzącymi z ich pól i zagród. Po mszy św. neoprofes przyjmował gratulacje i życzenia od uczestników uroczystości, po czym zaproszeni goście udali się na przygotowaną agapę, której specjalnością był, wpierw podgotowany, a później uwędzony baranek w całości oraz tort. Była również okazja do wspólnych rozmów i spotkań. Pogoda też dopisała. Było słonecznie i upalnie przez cały dzień. Dopiero pod wieczór od strony Abong-Mbangu przyszła tropikalna burza z piorunami, która „odświeżyła” powietrze (ale to normalne o tej porze roku – wszak obecnie mamy porę deszczową).
Dar profesji wieczystej Yves’a Oumarou MIC jest znakiem Bożego błogosławieństwa dla nas marianów pracujących na kontynencie afrykańskim. Bóg wynagradza naszą pracę i pozwala nam już teraz cieszyć się jej owocami, zachęcając nas jednocześnie, abyśmy nie ustawali w oddawaniu siebie Chrystusowi i Kościołowi za wzór mając naszą Niepokalaną Matkę.
Od 27 do 30 września zorganizowaliśmy w Atoku Pierwszy Diecezjalny Kongres Miłosierdzia. Dokładny opis tego Kongresu podaję poniżej w opracowanym przeze mnie artykule.